Henk L. Haveman

Uren, dagen, weken vliegen voorbij
Ik mis je zachte woorden,
Je wijsheid, je eerlijkheid
Je aanwezigheid, je lach
Als door een mysterieuze entiteit veroverd
Dwaal je door mijn hoofd,
Ben jij in mijn gedachten,
Elk moment van de dag

Verlangend naar de avond,
Als ik ga liggen in mijn bed
En jij in al je schoonheid
Aan de poort van mijn onbewustzijn verschijnt
Laat ik me door jou leiden
Naar een wereld van rust en licht
Waar ik het leven van alledag los mag laten
En mijn bewustzijn langzaam verdwijnt

In deze wereld vol spiritualiteit,
Energieën van liefde en kracht
Ervaar ik de meest intieme eenwording,
Verzegeld met een gepassioneerde zoen
Hopeloos verdwaald in het Labyrint
Van jouw mooie ogen
Vol overgave en reinheid, zo puur,
Zoals alleen Engelen dat doen

Vol aandacht aanbid ik
De contouren van jouw goddelijke lichaam
Neem me mee langs de sterren,
Die hoog aan de hemel staan
Wandel met mij over jouw paden,
Die leiden naar geborgenheid, liefde, passie en lust
Voer me mee in jouw wereld,
Neem me mee naar de blauwe maan

Als de zonnestralen mij doen ontwaken,
Is er niets wat mij nog kan ontnemen wat ik heb ervaren
Maar ook dat zal nooit kunnen vervangen,
Het samenzijn met de meest geweldige vrouw
Mijn inspiratie, mijn Muze, mijn allerliefste Engel
Jij bent de inspiratie voor dit gedicht,
Wat kan ik nog meer zeggen, dan
Mijn God, wat hou ik zielsveel van jou…