Onbekend
Is het wel echte zielsliefde? Als je je vermeende tz NIET op afstand kunt voelen, kan het dan toch een tz zijn? En als je gevoelens lijken ‘af te nemen’ als er geen contact is, is dat dan ‘loslaten’ of is er dan nooit sprake van zielsliefde geweest? Het speelt bij mij nu 6 jaar en ik herken best veel, maar niks van het telepathische contact, en wanneer ik een tijd lang geen contact met hem heb worden mijn gevoelens rustiger en beter leefbaar, alsof het wat naar de achtergrond verdwijnt. Ik twijfel er daarom aan of het wel een ‘echte’ situatie van zielsliefde kan zijn geweest.
Antwoord 1
Ik kan natuurlijk alleen spreken vanuit mijn eigen situatie. In mijn relatie tot mijn tz staat juist telepathie op de voorgrond. Daarmee begon alles eigenlijk. We zeiden dezelfde woorden op hetzelfde moment, maakten elkaars zinnen af, ik wist het toen hij voor de deur stond zonder dat hij al had aangebeld, hij belde mij toen ik net aan hem dacht. Ik kan zo nog uren doorgaan. Ook in dromen hebben wij telepathie trouwens. Telepathie is iets dat we degelijk bij tz hoort, het is een van de kenmerken van een tz relatie.
(Onbekend)
Antwoord 2
Alles draait bij ons om telepathie maar ook gevoel. Ik heb zowel astraal bewust en onbewust uittredingen met telepatische gesprekken. En ook in mijn dromen kom ik haar tegen en praat ik telepatische met haar. Wij zien elkaar niet veel in het dagelijkse leven jammer genoeg. Soms op feestjes maar dat is erg zelden ik meen dat ik haar ook kan horen op een afstandje. Ik heb daar eigenlijk nog niet op gelet maar ik denk dat ik dat ook wel kan haha. Ik heb nog echt nooit dichtbij haar gestaan en ik denk dat ze dat ook bewust probeerd te verkomen. Wij hebben ook geen contact met elkaar dagelijks of via de mail. Voorheen wel via de hyves maar dat is verbroken door 1 of andere reden. Wie weet komt dat nog wel een keer dat lijkt mij wel gezellig.
(Onbekend)
Antwoord 3
Dank voor je reactie. Het is best verwarrend. Het gevoel van herkenning en bij elkaar horen is er. Toen mijn onbewuste mij tijdens een coachings-sessie onverwachts vertelde dat we een gemeenschappelijk eerder leven hebben geleid (met een verhaal dat ik echt nooit zelf verzonnen zou hebben!) viel voor mij alles op z’n plek. Mijn afhankelijkheid van hem. Het constante gevoel dat ik iets goed te maken had. Hij heeft steeds afstand gehouden omdat ik getrouwd ben (en dat ook wil blijven met mijn geweldige, lieve man) en hij heeft mij geadviseerd dat ook te doen om verder te kunnen, maar de keren dat we elkaar spreken is er bij mij altijd dat ‘weten’. Dan bestaat er zelfs geen twijfel. Dat er iets ongrijpbaars tussen ons is. Dat ik van hem hou en hij van mij. Dan durf ik al mijn gevoelens uit te spreken. Het voelt ook heel vertrouwd om hem aan te raken. Ik zag het bij de eerste ontmoeting tussen zijn ogen/wenkbrauwen, een bepaald kenmerk dat ik niet kan benoemen maar dat een reactie en een gevoel bij me losmaakte van herkenning. Het gevoel van gemis is vreselijk geweest, maar de laatste tijd lijk ik het (alleen door alle contact te mijden) beter los te kunnen laten. Maar hij is elk uur wel een keer in mijn gedachten. Meestal nog vaker. Of dat andersom zo is weet ik niet. Hij neemt nooit uit zichzelf contact met mij op, ook om mij (en zichzelf) te beschermen. Ik denk met een soort vertrouwen aan de toekomst. Als het niet zo moet zijn, dan niet. Contact als vrienden is onmogelijk en te pijnlijk, het is nooit genoeg. En als het wel zo moet zijn, dan komt het (in een volgend leven?) wel weer goed. Ik heb hem een paar maanden terug na een jaar zonder contact gesproken en verteld van ons eventuele eerdere leven samen. Hij vond het absoluut niet raar en het voelde weer helemaal als vanouds. Maar het heeft me drie maanden gekost om hem weer een beetje uit mijn systeem te krijgen. Ik snap nu pas dat loslaten het enige is. Vriendschap zit er niet in, omdat het nooit genoeg zal zijn, het verlangen en gemis blijft. Na zo’n gesprek ga ik gebukt onder weken van zwaar gemis. Dan maar beter niet. Al met al voelt het voor mij (ondanks dat ik geen telepathische ervaringen heb) als een tz. Misschien zou ik gewoon niet moeten twijfelen…
(Onbekend)
Antwoord 4
Mijn mening: Ja dat kan inderdaad, IN HET BEGIN.Het is als met een zwangerschap:in het begin voelde ik niets,daarna kleine belletjes a.h.w. en daarna komt er steeds meer bij kijken.Dat komt omdat die tz’en zich energetisch steeds meer op elkaar gaan afstemmen.Zouden ze dat meteen doen,dan kan je niet meer je dagelijkse dingen doen en brand je in no time op.Het is een ingebouwde veiligheid zeg maar,daarom voel je dan eerst niets,maar door de wederzijdse chakraverbinding, die bij ieder tweelingzielstel tot stand komt ,zelfs als ze elkaar maar twee of drie keer in hun leven ontmoeten,komt dat telepathische contact op gang.Wel had ik in een week na de ontmoeting een telepatisch gevoelscontact,zo’n drie keer alsof ik hem letterlijk kon voelen.
(Wieweet)
Antwoord 5
Als het naar de achtergrond verdwijnt dan neemt jou tweelingziel effe een rustpauze door jou los te laten.Op een gegeven moment kan je het bewust onder controle hebben door ervaring. Heb je wel dromen met jou tweelingziel
(Onbekend)
Antwoord 6
Sorry maar ik vind een bovenstaand antwoord erg bekropt, ik begrijp wel dat bij tweelingzielen meestal telepathie wordt ervaren, maar heb juist gemerkt dat dit ook afhankelijk is van de omstandigheden, mijn relatie met mijn twin is 5 jaar geleden afgelopen, waarvan ik hem 3 jaar nietmeer gezien heb, ik heb heel veel telepathie met hem gehad, aanvoelingen, dromen, tekens , en zelf uittredingen. Sinds ik hem voor het laatst gezien heb in 2009,zijn die gevoelens lichtjes geminderd, ze zeiden tegen me: nu zal het lang duren voor je hem nog zult zien en toen werd ik heel triest, ze gaven me nog door dat ik wel in de toekomst bij hem zal zijn. Ik voelde hem nog een paar maanden nadien, maar vanaf 2010 <was het moeilijker om spiritueel contact met hem te hebben, het leek wel te vervagen en ik heb er me erg in geergerd, 2011 was juist hetzelfde en nu in het begin van 2012 is ook nog niet veel veranderd. Nu denk ik het volgende: het feit dat je geen contact hebt met elkaar heeft een bepaalde reden, ik voelde fel aan dat als ik tekens en telepathie en aanvoelingen zou krijgen, dat het het voor mij nog erger zou maken als ik hem niet zou zien, dat het effect zou hebben op mijn dagelijks leven en ik niet meer kon functioneren en mijzelf ook bniet ontwikkelen, ik had geen diploma en kon niet vooruit op geen enkel vlak, nu dat de pijn er nog is , ik denk nog ver elke dag aan h! em en ik voel het nog snijden, maar het is wat meer opzij gezet en hierboven vinden ze nu dat ik mijn leven eerst moet vormen , en ik geef hun gelijk. In 2009 werd ik zelf bijna letterlijk zot van hem altijd overal te voelen, mijn moeder wou mij bijna plaatsen in een gekkenhuis. Dus hetgeen wat ik je wil zeggen is dat het een reden is dat je ziel wat geestelijk contact wil vermijden, het kan zijn dat jullie elkaar een tijd nietmeer zullen zien en dat jij nog moet leren en hij ook. Maar dat wil niet zeggen dat het je twin niet is, dat kan jij alleen beamen, als je het echt voelt dan weet je dat het zo is!! pas wel op, ik heb al veel mensen gezien die zichzelf wijsmaken dat hij hun tweelingziel is, durf eerlijk te zijn tegen jezelf, want zo verstoor je de kans naar de echte ontmoeting met je echte twin! Ik heb het doorgekregen, want ik ben heldervoelend, ze vertelde me dat hij mijn ware liefde was voordat ik het tegoei besefte, voordat het doordrong in mijn ziel, luister naar je signalen en tekens die je geeft en naar jezelf!
(Onbekend)
Antwoord 7
Antwoord 3: Het klinkt mij eerder in de oren als iemand waarmee je een karmische relatie hebt dan als een tweelingziel eerlijk gezegd. TZ zonder telepathische ervaringen bestaat niet, het is een van de grootste kenmerken, ook al zou het kunnen dat het in het prilste begin misschien niet oz sterk ervaren wordt zoals Wieweet zegt. Verder zeg je dat je je afhankelijk van hem voelt en schuldig. Dit zijn ook twee dingen die mij zeggen dat het geen tz is. In een tz relatie voel je je nooit afhankelijk van de ander, alleen maar een perfecte aanvulling, en schuldgevoel is ook niet aan de orde, want je weet dat de ander je als geen ander begrijpt en dus ook jouw misstappen naadloos kan snappen. Er zijn vele soorten relaties tussen mensen. Soulmates is er een van, karmische relaties ook. Tweelingzielen is een begrip dat maar op heel weinig mensen echt van toepassing is. Zonder telepathie geen tweelingzielen is mijn mening.
(Onbekend)
Antwoord 8
Fijn, alle antwoorden! Dank! Reactie op antwoord 5: Ik droom zelden over hem. Meestal even wat meer in de periode dat ik weer begin los te laten overdag, heel raar. Of juist niet?! Maar het zijn altijd doodgewone dromen. Het loslaten geeft heel veel rust, maar wil niet zeggen dat ik hem vergeten ben. Nog steeds in mijn gedachten, maar minder pijnlijk, leefbaarder. Dan zie ik ook het bijzondere en mooie aan de situatie. NB: Mijn reacties worden hier opgenomen als antwoorden, maar antwoord nummer 3 is dus ook van mij, de vragenstelster. (Ik heb de eerste keer een verkeerd e-mailadres gebruikt, vandaar denk ik.)
(Onbekend)
Antwoord 9
Antw 8, ja door loslaten zie je de relatie veel helderder en zuiverder, dan speelt het ego niet zo’n rol en is alles veel meer zoals het echt is. Loslaten betekent in veel gevallen ook dat de ander juist dichterbij komt. Hoe harder je trekt (door veel aan hem te denken, er obsessief mee bezig te zijn etc) drijf je de ander van je af. Wil niet zeggen dat je niet vaak even liefdevol aan hem mag denken, maar verbindt er geen wensen/hoop aan want dan trek je. Laat de zielsliefde in je hart er gewoon zijn, dan komt de rest vanzelf.
(Onbekend)
Antwoord 10
Antwoord 7: Ja, dat zou best wel eens juist kunnen zijn. Ik denk dat ik zielsliefde gelijkgesteld heb aan tz. Want dat het zielsliefde is, daar twijfel ik niet zo aan. Maar in dit forum lijkt het vooral over tz te gaan. En dus dacht ik dat dat hetzelfde is. Hoe dan ook, deze (waarschijnlijk) karmische relatie is bijzonder heftig en pijnlijk geweest. En het is zo heerlijk, dat moment dat je beseft dat je weer even los hebt kunnen laten. Ik heb op de een of andere manier vertrouwen dat het ooit wel goed komt, tussen ons. Op welke manier dan ook. Hij zegt dat het al goed IS. Maar ik bedoel dat we ooit weer bij elkaar kunnen zijn.
(Onbekend)