Amnethisje

Vierentwintig was je toen je bij ons als dirigent in het koor begon. We hadden gelijk een goede band met elkaar. Elk uitstapje waren we bij elkaar, zaten naast elkaar en vertelden met elkaar. Op je bruiloft heb ik in de kerk gezongen, want zo zei je mijn stem raakt je hart. Na elke repetitie kletsten we buiten nog lang na en konden we geen afscheid van elkaar nemen.Ik vroeg me af of ik verliefd op je was, maar het was meer. Jij als persoon zou ik niet kiezen als partner maar ik voelde het dieper, alsof mijn ziel niet los kwam van de jouwe. Ik zou uren met hem hand in hand langs het strand kunnen lopen en geen woord te zeggen. Of bij een vijver zitten en genieten van elkaar en de natuur. Ik had niet echt seksuele gevoelens.En 7 jaar geleden ging je weg. Je had het erg druk en het was beter voor ons. Ik durfde toen verder niets te vragen. Ik gaf bij het afscheid wat twee uur duurde aan dat het zo vertrouwd voelde en we elkaar kenden uit een vorig leven. Dat voelde hij ook zo. Ik kon voelen wanneer hij het moeilijk had of hulp nodig. Bij het afscheid gaf ik hem een rozenkwarts als symbool voor onvoorwaardelijke liefde. We zouden contact houden. Maar ik heb hem een jaar niet gezien of gesproken. Maar ik bleef hem voelen ook al zat er afstand tussen. Een jaar lang heb ik elke dag pijn gehad, mijn ziel miste hem zozeer dat ik er bijna overspannen van werd. Ik tekende vaker in trance tekeningen van hem en mij. En mede hierdoor en door iemand die je blauwdruk van de ziel leest kwam ik erachter dat wij al vele levens bij elkaar zijn geweest. Maar elke keer als we een relatie begonnen of wilden beginnen kwam er oorlog tussen en werd je vermoord en bleef ik alleen achter. Naderhalf jaar geleden voelde ik dat het niet goed was met hem, we hadden inmiddels weer contact via de mail en ik stuurde een smsje. Ik wist het zijn relatie was beëindigd. En tijdens onze lunchafspraak vertelde hij me dat zijn vrouw en hij uitelkaar waren. Inmiddels heeft hij een andere vriendin. De laatste keer dat hij me zag zei hij dat ik precies zijn vriendin was, en weg was hij. Weer bleef ik achter met vragen. Ik vraag me af of ik die durf te stellen. Ik heb voorzichtig geopperd dat ik toen dacht verliefd op hem te zijn. HIj had toen net zijn arm om me heen geslagen om even te knuffelen maar hij gaf geen commentaar. Nu probeer ik het meer los te laten. Ik wil de pijn niet meer dragen, kan ik antwoord vinden op mijn vragen. Wat wil ik ermee. Hij heeft een nieuwe relatie, ik ben getrouwd. Maar ik blijf hem voelen…………… en vraag me af wat hij werkelijk voelt.

Antwoord
Het heeft veel kenmerken van zielsliefde. ls je de ‘pijn’ niet meer wilt dragen moet je het niet meer als pijn zien maar als vreugde en blijdschap. Pijn maak je er zelf van! Je pijn kan slechts bestaan bij de gratie van verwachtingen. Heb geen verwachtingen meer. Jouw liefde voor hem is toch onvoorwaardelijk? Onvoorwaardelijke liefde is liefde zonder enige verwachting. Misschien moet je dat wel van hem leren. Het loslaten van verwachtingen. Naarmate je dit beter lukt zul je je gelukkiger voelen. Loslaten brengt meer geluk dan proberen vast te houden. Voor mijn eigen zielsliefde heb ik eens geschreven: ‘mijn vermogen om je los te laten is groter dan mijn verlangen om je vast te houden’. Ik worstelde toen ook met het idee dat het onbegrijpelijk was dat wanneer je zo’n intense liefde voor elkaar voelt, en een van de twee wil daar niets mee wil doen. Als de ander niets met die liefde wil doen is dat geen pijn voor jou. Kijk naar het mooie wat hij je heeft laten zien! Het mooie liefdesgevoel, de intensheid, de puurheid enz. Geniet van wat je door hem hebt mogen ervaren. Natuurlijk voelt hij ook die liefde voor jou, alleen kiest hij ervoor om geen relatie met je te hebben. Waarom vraag je hem niet hetzelfde als mij? Probeer het eens…(Tiny)

Antwoord
Zielsliefde is puur en zuiver de diepste en mooiste liefde, maar ook veel pijn die je ervaart tijdens het proces. Het is een feit dat veel zielsliefdes juist door hun zielsmaatje enorm gespiegeld/geconfronteerd worden met hun duistere stukken want wie anders kan jou beter spiegelen dan jouw spiegelbeeld? Maar zo spiegelen we dus ook anderen, dus als jij voelt dat jij reageert op iets of iemand, probeer dan eens te kijken naar dat gevoel in jou ipv te wijzen naar die ander of botte opmerkingen te maken. Liefde valt een ander niet aan, het is het ego dat vanuit angst anderen aanvalt om zichzelf te beschermen. Liefde heeft geen Bescherming nodig want Liefde staat in zijn/haar kracht. Het loslaten van oude angsten, overtuigingen van; jij had het altijd gedaan vroeger, of als je iets niet goed deed in de ogen van je ouders vroeger, patronen uit het verleden, trauma’s en verwachtingen etc., kan alleen geschieden als je eerst de moed hebt al die dingen te erkennen. Vaak herken je in jou zielsliefde jouw trouma’s, angsten, onverwerkte frustraties uit het verleden. Zolang we nog reageren op aanvallen van anderen dan zijn wij niet stevig gegrond in onze eigen kracht/liefde en hebben wij nog angsten die we moeten loslaten. Het is toch raar dat je alleen, via je zielsliefde, jezelf leert kennen. Soms komen ouwde gevoelens naar boven, die jouw zielsliefde jou spiegelt, gevoel/ervaring/trauma/overtuiging, angsten, een gevoel van eenzaamheid, minderwaardig. Als je van elkaar bewust wordt, dat je daar elkaar mee helpt, kan je het gaan verwerken en loslaten. Niemand kan jou beter spiegelen dan jou spiegelbeeld. Tijdens dit proces zal men ook iets voelen wat niet bijzonder spiritueel is. Gevoelens van eenzaamheid, woede, pijn in de ziel, en verlangens naar je zielsliefde. Samen gaan jullie door een groot proces van diepe liefde, emoties, jezelf herkennen in de ogen van de ander. Maar zo leer je van elkaar het herkennen en erkennen van ook de minder mooie kant van jezelf. Het gaat hier om een proces waarin men gedwongen wordt hun diepste en donkerste kant van zichzelf te bekijken en te herkennen. Dit is niet zo simpel en ook niet pijnloos. Als je dit alles achter de rug hebt, dat hele lange proces,met veel emoties, ontdek je die diepe mooie onvoorwaardelijke liefde in elkaar. Zielsliefde; niemand anders kan jou dieper raken in het diepst van je hart, en het mooiste van jezelf laten zien. (Rudy K)