Onbekend
Je hebt alles onder controle, denk je, en meestal is dat ook zo. Maar ineens word je weer overvallen door intens verdriet, om de hele situatie, de machteloosheid, alle verantwoordelijkheden die je hebt en wilt nakomen. Knikkende knieën en trillende handen, tranen die erg hoog zitten, ben ik dat zelf? of ben jij dat? of voelen we ons beiden zo verdrietig om de hele situatie? Verplicht kerstvakantie vieren en gezellig doen terwijl je het liefst alleen wil zijn, met jezelf en je eigen gedachten….. was het maar vast weer nieuwjaar. Voelen jullie je ook extra “alleen” tijdens de feestdagen?
Antwoord 1
En het kan me helemaal niks schelen. Kerstdag moederdag verjaardag dierendag weet-ik-veel-dag,ik ben altijd aan het werk.En dat hou ik lekker zo.(Onbekend)
Antwoord 2
Laat je toch maar liever overvallen.Hoe eerder je erdoor bent.Ook met zulke dagen.Het is niet voor niets dat veel mensen ruzie krijgen tijdens Kerst en Nieuwjaar.Ik heb tien jaar in de drukste uitgaansbuurt gewoond achter het Leidseplein nou dat kon de spuigaten wel uitlopen,familieruzies op straat, haha.Maar even over die controle:ik sprak eens een psycholoog en die zei iets interessants daarover.Hoe meer we uiterlijk de boel onder controle hebben, zei hij, hoe meer we onze innerlijke chaos compenseren.Dus,in het extreme, het alles onder controle hebben,van opvoeding tot boeken in een strikte volgorde in de kast,ondergoed in rijtjes van drie op de plank ,handdoeken precies opgehangen in de badkamer,is een uiterlijke compensatie van innerlijke wanorde.Interessant he.(Onbekend)
Antwoord 3
Net zoals vakantie een uiterlijke compensatie is van gebrek aan innerlijke vrijheid.(Onbekend)
Antwoord 4
Het alleen voelen heeft te maken met de situatie waarin je zit, als je niet meer gelukkig bent in deze situatie waarom ben je daar dan nog? ik herken het maar al te goed! nu ik gelukkig ben met mezelf heb ik veel minder last van het ‘alleen’zijn want ik heb nu vrede in mijn hart, ik hoef niet meer te faken dat het allemaal zo gezellig is..dáár ligt het probleem voor velen en natuurlijk mis ik mijn tz maar ik hoef nu niet meer te doen alsof en dat maakt dat je gelukkig bent met de situatie zoals die op dit moment is. de waarheid in je hart maakt je gelukkig en de stilte voor mezelf maakt dat ik heel dicht bij mezelf blijf en bij mijn twin. kijk als mijn ego mee doet dan ben ik wel verdrietig want dan wil ik het weer net als vroeger maar dat gaat niet meer hoe graag mijn oude ego het ook zou willen..want dan zou ik leven in een leugen..een toneelstuk wat ik al te lang heb opgevoerd.(Onbekend)
Antwoord 5
Ik heb al weken geen zin in kerst en zie ook voor het eerst van mijn leven op tegen deze ‘gezellige’ dagen omdat er een essentieel deel van mij mist. Het deel wat zelf niet eens door heeft dat hij zelf iets mist en dat hij gemist wordt. En dat maakt het extra zwaar. Wist ik maar of ik ooit nog wel eens in zijn gedachten was, hoe het met hem gaat, of hij ook spiritueel aan het groeien is of dat het bij hem lijkt alsof er werkelijk helemaal niets gebeurd is. Want dat idee heb ik erg vaak. Hoeveel van deze kerstmissen zullen er nog komen? Ik heb er nu al geen zin in.(Onbekend)
Antwoord 6
Lieve allemaal, dat geen zin in kerst dat ken ik, nu niet meer omdat ik mijn hart volg en eerlijk ben, dat wil niet zeggen dat ik niet verdrietig ben want ik mis mijn zielsmaatje verschrikkelijk maar dat heeft niets te maken met kerst of wat dan ook..het is er gewoon elke dag..geloof dat ik kerst maar ga vieren met een heleboel hoop..Liefs(Onbekend)
Antwoord 7
Feest dagen…. als je met veel mensen die je lief hebt samen feest is het fijn. er zijn veel mensen die (ziels)geliefden missen op feestdagen , treuren, eenzaamheid extra voelen; dat is heel naar. ik ben verantwoordelijk op feestdagen voor het welzijn van een aantal mensen ; dus zorg ik graag want ik ben blij dat ik ze nog heb.(Onbekend)
Antwoord 8
Met name in de vakantieperiodes waarin je opgeslokt wordt door aardse kinderen, een aardse partner, verplichtingen en je veel te weinig gelegenheid hebt om je even terug te trekken in jezelf, heb ik het erg moeilijk. Dat daar onbegrip over is omdat je het juist gezellig zou moet vinden om met elkaar te zijn. Dat ze gewoon geen idee hebben waar je doorheen gaat en dat ze “deelgenoot maken” ook geen optie is. Dan ga ik soms twijfelen aan alles en heb het gevoel dat ik midden in 1 of andere science fiction film zit waarin ik de hoofdrol speel, zo onwerkelijk allemaal. Dan wil ik het liefst maar een winterslaap houden, en maak me dan maar weer wakker als de film is afgelopen want dan voel ik me zoooo alleen…. zoiets, liefs(Forever)
Antwoord 9
Voor antwoord 2; heel interessant, maar wat als je het aan de buitenkant al lang niet meer onder controle hebt, tenminste dat vindt je omgeving, en je denkt zelf dat je het van binnen wel onder controle hebt maar je omgeving vindt van niet omdat het niet “gezond” is om zoveel met jezelf bezig te zijn….. tja, dan gooi je het maar op je hormonen ofzo 🙂 , want hier moet je alleen doorheen, toch? (Onbekend)
Antwoord 10
Voor antwoord 7; Ja je hebt gelijk, mooi als je het zo ziet en meestal lukt mij dat ook wel, maar soms even niet. Vandaar ook “meestal heb ik het wel onder controle, maar soms word ik overvallen door”, ik was de vraagsteller….Liefs(Forever)
Antwoord 11
Forever, antwoord 8: jouw woorden, mijn gedachten. Ik heb er zelfs last van als ik niet op mijn tijd me terug kan trekken in mezelf en wanneer ik te lange tijd achter elkaar mijn rol heb moeten spelen. Dat resulteert zoals gister in een gigantische huilbui, woede op het hele universum en mijn twin, volledig gevloerd zijn vanwege intense moeheid, verlies van vertrouwen in wat het is en wat de toekomst nog kan brengen. Alles het tegenover gestelde van wat je op een goeie dag voelt. En ik vind het waardeloos. Dit gevoel kan zeker een hele dag duren. En het is enorm moeilijk om mijn vertrouwen in alles weer terug te krijgen. Op zulke dagen ben ik ook poepziek van dit hele gebeuren. Doe mij alsjeblieft een gat onder de grond en maak me maar weer wakker als alles over is……Zo destructief. Hopelijk is het morgen weer anders. Ik snap precies hoe jij je voelt Forever!(L.)
Antwoord 12
In reactie op antwoord 8, dat herken ik. Afgelopen zomer ging ik met mijn gezin 4 weken op vakantie. De eerste dagen waren een hel voor mijn gevoel, omdat ik me los moest maken van thuis, waar TZ is. Omdat hij fysiek heel veel weg was (later kwam ik er opnieuw achter dat juist afstand voor meer nabijheid zorgt), en omdat ik het met niemand kon delen. Ik had niet eens even tijd om wat op mezelf te zijn. Vier weken worden opgeslokt door je aardse kinderen en man is niet niks als je voor een deel in andere sferen verkeert. En begrijp mij niet verkeerd; ik ben heel gelukkig dat ik mijn man en kinderen heb en dat ik uberhaupt op vakantie kan. Echt. Maar dit was zwaar. Gaandeweg werd het makkelijker, toen ik over TZ ging dromen en tekens kreeg dat hij wel degelijk met me verbonden was. Toen kon ik het loslaten en gewoon in het moment zijn. Wat de feestdagen betreft, daar kijk ik juist naar uit. We zullen elkaar dan zeker een hele dag zien (onder andere mensen). Hoe dat zal zijn weet ik niet. Gezellig waarschijnlijk. Maar ook heftig. Blikken over en weer, weten wat de ander voelt, tegen muren oplopen die hij opgetrokken heeft. En ook het elkaar een goed kerstfeest wensen met de bijbehorende zoenen op de wangen. Ja, daar kijk ik wel naar uit als ik eerlijk ben.(Onbekend)
Antwoord 13
Nou ik kan jullie vertellen dat ik niet ga wachten op de feestdagen om verdrietig te zijn ,ik ben het nu al, weer een jaar voorbij zonder.(Onbekend)
Antwoord 14
geloof dat ik een winterslaap ga houden..wil ff niet meer mee doen aan het verplichte gezellig doen…zo nou laat ik mijn verdrietige kant ook maar eens zien..want ja je kan niet altijd sterk zijn als je gevoel heel wat anders roept en toch ga je dan maar weer voor je geliefden, je gezicht in de plooi want zo hebben we het geleerd en daarna..dan ben je kapot.(Onbekend)
Antwoord 15
Ja, dat niet kunnen definiëren van dingen die door elkaar lopen, noemt men dan al gauw CHAOSTHEORIE.Maar reken maar dat het verloopt volgens een bepaald dynamisch en systematisch proces.Al voelt dat niet zo.Er lopen dingen door elkaar,oude gedragspatronen worden afgebroken en nieuwe dingen kondigen zich aan,dat gebeurt tegelijkertijd.Die twee fenomenen trekken het hardst om de aandacht: Ik eerst…..Nee nu ik ! Soms krijgt het ene gedragspatroon de overhand en denkt de omgeving: hehe ze is weer de oude….. en hup dan ga je weer onderuit door je spirituele groei,want die gaat verder, linksom of rechtsom.Ik ben blij dat ik dit op oudere leeftijd (vanaf mijn 48e)meemaak.Toen ik 23 was, moest ik stukjes van twee verschillende levens overdoen,in het ene leven was ik verpleegster (zonder tweelingziel op aarde) die keurig was en systematisch volgens de regeltjes de dingen afwerkte, in het andere leven was ik een vrijgevochten naaktmodel/teken- en schildersmodel,met een turbu! lente relatie met tweelingziel.Die twee levens trokken het hardst om de aandacht.Dat is genoeg stof voor een fikse identiteitscrisis.Pas toen ik een ander leven mocht overdoen,en enkel dat leven,toen kwam er rust want …..maar 1 identiteit, 1 ervaring die ik over moest doen.Alle drie de levens had ik een dubbelleven.In het ene leven was ik vrouw verkleed als man (VOC-tijd), het daaropvolgende leven ging ik met tweelingziel en leefde met hem als broer en zus vanwege standsverschil,daarna was ik stiekem koerierster in het verzet.Alle drie de levens wist de familie van niets.Gek dat zo’n thema,(familie)geheim in al deze gevallen, iedere keer terugkomt.Ook in dit leven weten mijn mannelijke collega’s niet dat ik diegene ben geweest die zij jaarlijks herdenken,bij haar/mijn monumentje.(Onbekend)
Antwoord 16
Buiten is het zo mooi nu, een sprookje waar ik van zou moeten genieten, toch kwam ego weer op bezoek vandaag, het is er weer.. extreem verlangen…waarom is het toch allemaal zo gecompliceerd. Dan denk ik, geef mij dat ene minuutje maar als kerstkado, om heel even heel dicht bij twin in zijn armen te zijn, ik denk dat het voldoende zou zijn om mijn batterij weer voor een hele tijd op te laden.(Onbekend)