Onbekend

Mijn TZ is zo laks. Ik mag wat hem betreft door de … zakken, want op dit moment pas ik niet in zijn leven; ik besta voor het gemak maar even niet. Maar zul je zien: straks staat ie opeens op de stoep. Hoe geef ik zijn gedrag van nu dan een plekje? Wie heeft hier ervaring mee?

Antwoord 1
Ik heb er ervaring mee, mijn TZ doet al 5 jaar zo, net of hij altijd tot het uiterste moet gaan om daarna weer te paaien. Geen idee, werkelijk geen idee waarom het zo is, en hij de dingen op die manier moet aanpakken. Ik weet alleen dat er op een gegeven moment ook naar jezelf de vraag moet zijn of je dat nog wel wilt? Of de pijn niet te groot is t.o.v de liefde? Ook al hou ik veel van mijn TZ, uiteindelijk begin ik te leren dat van jezelf houden een groter goed is, en laat me dan ook steeds minder hierin meeslepen. Niet dat het zo gemakkelijk gaat als dat ik hier zeg, stukje bij stukje en beetje bij beetje heb ik het min of meer voor elkaar gekregen. ik ben dan ook bezig hem totaal los te laten en zijn eigen weg te laten belopen. het was verdomd moeilijk om mijzelf in de spiegel aan te kijken, en er achter te komen, dat het ook een reactie is op mijn acties, zo gevoelig als ik ben is hij dus (stiekem) ook. Door zelfrespect op te bouwen voor mijzelf, ben ik dus ook meer mijzelf, waardoor hij dat ook kan zijn. Ik weet ook hoeveel pijn dit kan doen, en je hart kan laten versplinteren, hoe jij met hem om kan gaan (of helemaal niet, dat is jou keuze) weet jij alleen door diep bij jezelf naar binnen te gaan, en bij jezelf te leren blijven, en grenzen te stellen. Niet de makkelijkste weg als je iemand vanuit je hart alles wilt geven, en onvoorwaardelijk houd. Belangrijker is om niet met jezelf te laten spelen, en van jezelf te leren houden. Soms is een TZ alleen in je leven om je de weg naar jezelf te wijzen. Als je jouw waarden en normen steeds moet verleggen voor de ander, kan het nooit goed zijn, daar wordt jij op den duur heel ongelukkig van, en laat je jou geluk afhangen van hem. Als je voelt dat je los moet laten, doe het, het komt echt wel goed, vroeg of laat!! veel succes meid, ik voel met je mee!! (Onbekend)

Antwoord 2
Hier heb ik ervaring mee. Het beste wat je kunt doen in dit geval is emotionele afstand nemen van hem door steeds wanneer hij in je gedachten komt, hem liefdevol (dit is wel belangrijk!) weg te sturen met de boodschap aan zichzelf te gaan werken. Je voelt op een gegeven moment dat hij dan ook echt weggaat. Als jullie twins zijn zal hij toch altijd met je verbonden blijven, daar hoef je niet bang voor te zijn. Maar een tijdje emotionele afstand doet soms veel goed voor beide partijen. Toen ik dit deed met mijn TZ kwam hij na verloop van tijd vanzelf weer bij me terug met een minder afstandelijke houding. Ik moet eerlijkheidshalve zeggen dat hij nog wel eens terugvalt in die houding en een muurtje om zich heen heeft. Maar dan neem ik weer even afstand en stuur hem liefde toe tot het weer gaat. Succes! (Onbekend)

Antwoord 3
Ik heb niet echt een antwoord, alleen maar wilde ik laten weten dat dit zo herkenbaar is en daarom alleen al een steun kan zijn. Mijn tz is man en ik ben vrouw. Hoewel zijn grillen er in de aard anders uitzien, komt het op hetzelfde neer: je weet niet meer waar je aan toe bent, het ene moment doet hij zo het andere zo. Je wordt er gek van. Zelf probeer ik er meer afstand van te nemen, alsof ik een buitenstaander ben. En eigenlijk al voorbereid zijn op dit soort gedrag. Het kan erg pijnlijk zijn omdat je van je tz veel en veel meer begrip verwacht, terwijl dat er zeker niet inzit. Heel tegenstrijdig eigenlijk. (Onbekend)

Antwoord 4
Antwoord1; ik ben het hier zo mee eens! Het is zo belangrijk om heel goed bij jezelf te blijven en jezelf te zijn. Het begint inderdaad allemaal bij houden van jezelf. Dan kun je ook van anderen houden. Ik liet mij eerst ook nogal meeslepen door zijn grillen. Het deed me zoveel pijn als hij zo kil deed, en dan had ik dagen nodig om mezelf weer bij elkaar te vegen. Na jaren zie ik nu in dat hij net zo gevoelig is als ik, en dat zijn gedrag ook een reactie was op mijn gedrag. Ik begrijp hem nu volledig en ik weet dat hij dat voelt. Langzaam aan gaat het beter tussen ons, zal hij minder de neiging krijgen om me af te stoten als ik te dichtbij kom. Het heeft tijd nodig. (Onbekend)