Onbekend
Ik heb haar nu losgelaten en ik heb een enorme rust gekregen. Wel heb ik haar nog in mijn dromen. Alles in mijn dagelijkse leven is weer normaal en ik heb haar niet meer in mijn hoofd 24 uur. Hoe ervaren jullie het loslaten?
b
Loslaten helpt bij mij even, maar dan begint het toch weer te knagen en krijg ik er last van dat ik hem heb losgelaten. Gevolg: opluchting dat ik het loslaten mag loslaten, en hij is weer helemaal terug. Totdat dat weer ballast geeft. Begint het cirkeltje weer van voren af aan.
(Onbekend)
Antwoord 2
Perioden dat ik heb losgelaten voelen heerlijk, vredig, rustig; alsof ik er vanaf een afstandje naar kan kijken. Bij mij is het geen tz maar een karmische relatie waarschijnlijk, maar de gevoelens zijn niet minder hevig geweest. Met het loslaten is er een soort weten, vertrouwen dat het zo goed is. Een paar keer per dag realiseer ik me ineens: He, hij was niet mijn eerste gedachte, he, er is weer ruimte voor andere dingen in mijn hoofd. Voorheen was het bijna 24/7 aan de gang. Het obsessieve is weg en dat voelt erg prettig.
(Onbekend)
Antwoord 3
Het loslaten is heel erg moeilijk. Ik heb hem bijvoorbeeld nu een jaar niet gezien en denk nog steeds elke dag aan hem. Ik hoop zelfs om hem nog eens tegen te komen daar hoop ik elke dag op dus het loslaten lukt helemaal niet ik kan je helaas geen tips geven. Wel erg leuk dat er wat mannen hier schrijven… Liefs
(S.)
Antwoord 4
Loslaten was een zware opgave in het begin, maar op het moment zie ik in dat het een absolute voorwaarde is om helder te kunnen zien wat er gaande is tussen jullie. Na het gevecht met de eerste stappen, na het vele lezen over dit onderwerp, voel ik nu dat het tijd is om al het geleerde in de praktijk toe te gaan passen. Aarden, aarden en nog eens aarden. Leven in het hier en nu, alert zijn zodat niets je ontgaat en jouw pad helder verlicht wordt. Het pad naar je ware kern en daarmee ook het pad naar je zielslief.
(Bloem)
Antwoord 5
Afschuwelijk! Het doet zo’n pijn!!!! Hij blijft 24/7 in mijn hoofd zitten. Maar ik zal hem dan ook nog wel niet losgelaten hebben… Maar hoe??? Hoe doe je dat? Ik houd van hem. Zielsveel. Hoe kan ik hem loslaten? Ik moet het willen, dat zal stap 1 zijn. Maar waarom???? We hebben het fijn samen!! Maar ja, hij heeft mij losgelaten…. En Joost mag weten waarom eigenlijk. Oh ja, hij moet zichzelf op de rit krijgen. En ik moet het ZELF doen. Want in het leven moet je alles ZELF doen….volgens hem. Vinden jullie dat ook? Of zijn we er om elkaar te helpen en te steunen, liefde te geven en goede en slechte momenten te delen? Kortom, in relatie te zijn. En wat houdt dat dan in, ZELF doen.?
(Onbekend)
Antwoord 6
Ik zag haar gisteren in de winkel na tijden. Ik keek op een afstandje naar haar en ik werd op eens intens gelukkig.Zo blij dat anderen het van mijn gezicht af konden lezen. Ik voelde haar direct weer in mijn hoofd. Het zijn levens lessen die je moet leren en je kan er ook voor zakken als je de lessen niet beheerst die je aangereikt krijgt.Op den duur doe je examen als je dit niet haalt zak je als je dit wel haalt laat je los.En is de ander aan de beurt zo zie ik dat.
(Onbekend)
Antwoord 7
Het is groeipijn die ondragelijke pijn heeft jou tweelingziel ook gehad uit liefde voor jou. Hij heeft pijn geleden voor jou om jou te healen. Jou tweelingziel heeft ook emotionele pijn diep van binnen onbewust en dat zal ook wel geheald moeten worden denk ik.
(Onbekend)
Antwoord 8
Aan antwoord 5: ja, elkaar helpen, daar ben ik ook voor!!! Al dat zinloos lijden. Elkaar helpen zou het mooiste alternatief zijn. Maar omdat we hier a.h.w. in een soort leerschool zitten, wordt dat lijden niet als zinloos gezien en mag iemands vrije wil ook voor een andere optie kiezen, die minder leuk uitpakt, maar waarvan zo iemand dan toch weer dingen leert. Dus als iemand besluit dat jullie geen contact dienen te hebben (terwijl dat eigenlijk nodeloos lijden betekent) mag dat, want de persoon die dat besluit kan er iets van leren en de persoon die de afwijzing ondergaat (die al weet dat elkaar helpen de beste optie is) dient dan even geduld te hebben tot de ander ook zo ver is. Op de goede afloop!!!
(Onbekend)
Antwoord 9
Loslaten is topsport. Ik zou graag willen, maar tot nu toe lukt het me niet, helaas!
(Onbekend)
Antwoord 10
Net als jij vragensteller, ervaar ik hetzelfe als jij. Na een roerige tijd van allerlei gevoelens en gedachten naar mijn tz 24/7, is dat in vele mindere mate geworden. Zo nu en dan heb ik wel contact met mijn tz maar kan nu volledig mezelf zijn zonder dat ik van mijn voetstuk raak. Het is een groeiproces werken aan jezelf. Ik voel me bevrijd en voel me rustiger dan ooit. Het leven ben ik om een ander manier gaan bekijken en geniet nu weer van alle kleine dingen en mijn omgeving.
(Onbekend)
Antwoord 11
Thanks, antwoord 8. Mooi verwoord.. Bovendien zie ik, van antwoord 5, nu een week later, wel in dat ook ik hiermee geholpen ben. Dit was ook voor mij nodig. Ineens zoveel inzichten..juist door de afstand. Voel me nu rustig en sterk. Heerlijk, die rust en het geduld dat ineens over me gekomen is.. Het verdriet is weg, het gemis is weg, en dat maakt ruimte voor het voelen van de verbinding tussen ons. Wat een opluchting!! Maar gelukkig heeft hij niet 100% afstand van me genomen, want dat trok ik niet. Hij is superlief en begripvol voor me en helpt me waar hij kan. Ik hou van hem en een goede afloop zou fantastisch zijn maar het is niet waar ik het voor doe, besef ik me nu. Het is het groeien en beter in je vel komen te zitten. Sterker worden. Ik hoop zo dat ik hem ook help maar ik zie de dingen nooit zo scherp, zie de processen niet zo goed, ik doe altijd maar wat..alles op gevoel en vanuit liefde.
(Onbekend)
Antwoord 12
Beste vragensteller, mag ik vragen hoe je dat precies hebt gedaan dat ‘loslaten’?
(Marila)
Antwoord 13
Loslaten was niet gemakkelijk, heb er 4 jaar over gedaan. De band tussen hem en mij is blijvend, dat is een feit. Wat ook een feit is dat ik hier op aarde ook een leven heb, een dochter waar ik nog zorg over draag. Het feit dat ik hier op aarde niets kan met de energetische verbinding tussen mij en mijn tz. Daarnaast heb ik mezelf doelen gesteld wat ik wil, is gelukkig te zijn met mezelf, door zelfstandig te worden en niet meer afhankelijk te zijn van dat gevoel. Mijn oude patroon van gedachten heb ik in nieuwe gedachten omgezet door het geheel los te laten en denken als we bij elkaar terug komen, dan komt dat wel. Het voelt goed dat ik de evenwicht in mezelf heb teruggevonden. Ik ben nu zover dat ik niet meer afhankelijk ben van dat gevoel, al het wel in mij leeft. Het is me gelukt om weer open te staan voor een andere man, dat voelt goed. Hoe meer ik loslaat hoe meer mijn tz mijn aandacht vraagt. Ik ben nu zover dat ik mijn gelukkig leventje niet meer op wil geven! voor mijn tz ook al is onze binding zo fijn. Ik heb mijn lessen geleerd wat ik bij mijn tz heb moeten leren.
(M.)