Onbekend
Vorige week dinsdag heb ik, nadat ik mijn soulmate heb gezien, het licht gezien. Althans voor mijn eigen leven. Ik heb ontdekt dat Tiny Kanters gelijk heeft als hij schrijft dat zielsliefde voornamelijk gaat om een uitnodiging weer jezelf te worden. Hij heeft ook gelijk als hij schrijft dat het vaak NIET om de romantische liefde gaat. Wat er precies is gebeurd weet ik niet eens meer, maar opeens realiseerde ik me dat ik lang in een fantasiewereld heb geleefd die op geen enkele manier aan de realiteit raakt. Opeens zie ik dat de man in mijn hoofd een heel andere is dan de echte man. Dat de echte man helemaal niet zo lief en leuk is als de man in mijn hoofd wel was. Ontmoetingen met hem zijn een regelrechte confrontatie met mezelf, iedere keer weer, maar ik stak steeds mijn kop in het zand. Dan hoefde ik die confrontatie niet onder ogen te zien. Dat hij mijn zielslief is, is hierdoor duidelijk, want hij is mijn ultieme spiegel. Maar dat staat compleet los van de romantische liefde. Het is me duidelijk geworden dat hij me echt niet wil en dat hij net als de meeste mannen oppervlakkig kan zijn als het over vrouwen gaat. Op dit moment ben ik bezig afscheid te nemen van mijn illusies. Dat is niet minder pijnlijk dan afscheid nemen van de man zelf. Het is een rouwproces en eindelijk zie ik het onder ogen, geef ik mezelf hier de tijd voor. Ik zie ook waar dit goed voor is, omdat ik er als mens veel sterker en dichter bij mezelf uit zal komen. Is dat leuk? Nee, maar wie heeft ooit gezegd dat het leven en de liefde altijd leuk zouden zijn? De zeepbel is geknapt, de val was hard. Ook mijn zielslief is door eigen toedoen van zijn voetstuk gevallen. Dat geeft niet, de realitycheck is goed voor mijn proces. De terugkeer in de harde en vaak banale realiteit is niet leuk, maar ik zie nu wel in dat ik het ermee zal moeten doen. Ik zal uiteindelijk weer oog krijgen voor wat er echt gebeurt, zal mezelf en mijn handelen beter kunnen begrijpen. Enerzijds is het echt een enorme bevrijding, anderzijds een hard gelag om te merken dat de liefde niet persé iets verhevens is. Nou ja, het hoeft niet altijd een 10 te zijn. Een 7 is ook een goed cijfer. Zijn er meer mensen hier die door deze fase heen gegaan zijn? Ik ben benieuwd naar de manier waarop jullie ermee omgegaan zijn en naar wat het jullie opgeleverd heeft.
Antwoord 1
Wat een prachtig verhaal! Met ontroering heb ik het gelezen. De realiteit is niet hard en banaal naar mijn mening, dat maakt ons verstand er van. De realiteit is dat wat er is, niet meer en niet minder, zonder oordeel. Het overgeven daaraan, misschien is dat de les? Kijk naar de bloemen in het veld…het voorjaar nu, de natuur die in alle hevigheid ontluikt, ze zegt ons zoveel over het leven zelf. Liefde is iets verhevens en niets verhevens, ze omhelst alles. Het licht en het duister. Ook de eenvoud die wij zo vaak over het hoofd zien en voorbij snellen. Het gaat niet om cijfers of om wat het oplevert, het gaat om het ‘zijn’ op zichzelf… in al haar facetten. Dat is mijn gedachte en ervaring na vele worstelingen sinds zielsliefde op mijn pad kwam, voor mij was dit een proces van jaren.
(Annemarie)
Antwoord 2
Ik geloof ook dat de komst van je tz een uitnodiging is om jezelf te worden. Wat niet wil zeggen dat je er dus per definitie geen relatie mee zou kunnen hebben. Dat is voor iedereen verschillend, het hangt ervan af wat je in dit leven met je tz komt doen. Het was mijzelf vrij snel duidelijk waar het probleem lag dat ik met mijn tz had. Mijn hele omgaan met mijn tz is tot dusver erop gericht, daarin zelf sterk te staan. Ik ben er blij mee dat me dat alsmaar is gelukt. Dit heeft me een nieuw evenwicht gebracht en me op de een of andere manier meer heel gemaakt. Wat mijn tz in dit opzicht doet, weet ik niet. We hebben daar geen contact over. We hebben allemaal de neiging de relatie te romantiseren. Te leven vanuit verwachtingspatronen die niet reëel zijn. Als we volwassen worden moeten we afrekenen daarmee, maar dat doen we meestal niet. Daardoor die zeepbel, hij overleeft de eerste confrontatie met je ware zelf niet. Ons beoordelen van de ander in de zin van wel of niet een fijne man of vrouw, valt ook onder dit plaatje. Je kan je tz geweldig vinden, maar door je bril allerlei narigheden zien. Die tz in de ander wellicht ook ziet. We voldoen nooit aan het romantische plaatje, omdat dat de ware illusie is. Dat dus loslaten, en zien voor wie we werkelijk zijn. Ik zou bij elke relatie streven naar een 10, of je nou een tz hebt of niet. De belangrijkste ingredienten zijn: – elkaar toestaan jezelf te zijn, van de ander nooit eisen dat die voor jou zijn of haar dromen opgeeft en – inmiddels zelf wel bereid zijn alles te doen wat die ander van je nodig heeft, als een oneindig krediet wat je van elkaar nooit zult opnemen – duidelijk krijgen waar je emotioneel ten opzichte van elkaar staat en daar naar handelen – bereid te zijn elke verandering te omarmen, elke angst om je lief te verliezen los kunnen laten, omdat we allemaal groeien in ons leven – last but not least in staat zijn te allen tijde de liefde in je hart te voelen, ook op momenten dat je het grondig oneens bent, en dat op zo’n moment ook nog te zeggen. Misschien ben ik er nog een paar vergeten. Ik heb veel geleerd uit twee boeken die bij iedereen op de plank zouden moeten staan: Als de Boeddha zou daten, van Charlotte Kasl, een absolute liefdesbijbel, en Houd me vast, van Sue Johnson, over veilig hechten, zij heeft al vele relaties gered. Love is not affectionate feeling, but a steady wish for the loved person’s ultimate good as far as it can be obtained – C.S. lewis.
(Arundash)
Antwoord 3
Ikzelf ben uiteindelijk een relatie aangegaan met iemand anders dan mijn tweelingziel, sinds kort. Het was niet zo moeilijk voor mij omdat ik die beslissing al had genomen, om nooit een aardse relatie aan te gaan met mijn tz. Ik heb er zeker geen spijt van omdat mijn nieuwe relatie een soulmate is. Die verhouding ligt toch wel anders, rustiger en ik ben superblij die beslissing te hebben genomen.
(Margot)
Antwoord 4
Dank jullie wel voor de prachtige, zinvolle en ontroerende antwoorden. Ik ben de vraagsteller. Het is heel gek, maar na een aantal dagen van huilen, zie ik steeds beter in dat ik hem vanwege mijn idealisaties en fantasieën op een voetstuk heb geplaatst, waar hij wellicht helemaal niet op geplaatst wil worden. In het echt moet hij dat gevoeld hebben, want ik heb op meerdere manieren erg mijn best gedaan om zijn liefde te krijgen. Ik heb ontdekt dat ik me in mijn bewondering voor hem verloren ben, maar kan het nu langzaam omzetten in een bron van inspiratie om (net als hij) mijn eigen dromen waar te gaan maken! Het bizarre van dit verhaal is de timing. Eerst was er opeens de realitycheck die wat hard aankwam, toen was er het besef in mij over de ware reden om zijn liefde te willen krijgen. En twee dagen daarna liet hij weten aangenomen te zijn voor een masteropleiding zang in New York! Deze zomer vertrekt hij dus voor minimaal twee jaar naar New York. Even lang als ik hem nu ken. Hoe pijnlijk het ook is, het voelt bijna alsof het zo moet zijn. Alsof God hier de hand in heeft, want de enige manier om van liefdesverdriet af te komen en de enige manier om eindelijk mijn eigen hart te kunnen volgen, is fysieke afstand/geen contact! In juni zie ik hem nog één keer en ik heb een kaart geschreven met daarin een ontboezeming over wat hij voor mij en mijn leven heeft betekend, hoe hij me inspireert en over hetgeen ik van mijn eigen (bijna obsessieve) houding t.o.v. hem geleerd heb. Hij weet dit allemaal niet, denkt hier ook niet over na, dus het zal hem nogal heftig en awkward voorkomen. Ik weet dus niet of ik er wel goed aan doe, maar ik neem toch maar het risico van een definitieve contactbreuk. Want ik kan hem niet laten gaan zonder hem dit gezegd te hebben op de één of andere manier. Ik wil gewoon dat hij dit over mij weet. God knows why…
(Bloem)
Antwoord 5
Ik heb een tijdje terug ook mijn verhaal geplaatst op deze site, ik kom hier af en toe om nieuwe verhalen te lezen en krijg het idee dat mens vaker in de war raken in de ervaring met iemand die emotioneel niet beschikbaar is ( mannen/ vrouwen die steeds bevestiging nodig hebben omdat ze een low self-systeem en/of binding angst hebben). Na de 10 000 keer weer uit en bij elkaar heb ik uitendelijk weer onder ogen moeten zien dat deze relatie (noem het TZ, soulmates, leven’s les of wat jij wilt) was er totdat ik zelf bewust moest worden van mijn eigen emotioneel en bindingangst problemen. Door het gedrag van mijn zogenaamd TZ of soulmates te analyseren, vroeger en huidig relatie’s en levenstijl, heb ik op een zondag ochtend een wake-up call gekregen over mezelf waardoor ik aan het veranderen bent omdat ik dat simpel niet meer wilt! Daardoor voel ik me steeds minder aangetrokken naar mijn TZ of soulmates wat betreft een “”romantische relatie” of zelf als vrienden. Na de 10000 liefde verklaring van hem afgelopen herfst (Ik had hem een link van mijn verhal gestuurd waardoor hij terug is gekomen na de 2de contact breuk in 1 jaar) is hij in februari (net voor Valentijn :o) weer verdwenen, ik had hem een sms gestuurd en aangesproken op zijn vlucht gedrag en nu 2 maanden niets meer laten horen. Op het internet had ik gezien dat hij weer met een ander vrouw zat te flirten, ik werd echt zo woedend dat ik hem uit mijn online netwerk en telefoon boek heeft gewist. Dat was 1 dag voor zijn verjaardag, ik heb hem uiteraard geen wensen gestuurd. 2 dagen later terwijl ik op het internet sites aan het zoeken was over relatie’s problemen en mensen met dergelijk gedrag patroon (steeds aan en uit relatie’s, het contact afbreken en dan weer terug komen, het zeggen en vertellen van dingen en zich compleet anders gedragen etc..) kwam ik toevallig op de bidingsangst site ( in het engels) en terwijl ik de hele check lijst aan het doornemen was heb ik inzicht over mezelf gekregen en ben bewust geworden van mijn eigen commitment issues (die veel minder erg zijn dan de zijne, maar je ontmoet altijd sterker dat zijn harde lessen :o) Ik heb ook al mijn illusie’s kunnen los laten in 1 keer, ik wilde er zo graag in geloven de eternal eeuwig prins en prinses verhaal, na vele jaren en obstakels ze uiteindelijk bij elkaar komen en nooit meer uit elkaar gaan, dat ik de uitzondering zou zijn blablabla. Sindsdien ben ik het een plek aan het geven en kan ik hem nu rustig loslaten want nee liefde doet geen pijn, verraad, leugens, mensen manipuleren (bewust, onbewust) op afstand houden, in de war brengen etc doet wel pijn maar dat is geen liefde. Ik voel me sinds zo veel lichter beter en gelukkiger dat ik me in jaren heb gevoeld, mijn leven is aan verbeteren op alle gebieden : werk, contact met mijn kind, vrienden etc..en ik krijg steeds minder de behoefte om hem te zien of praten, ik mis hem nu niet meer zo na 2 maanden, denk veel minder aan hem en wat er is gebeurd omdat ik zie nu waarvoor het nodig was en wat zijn rol in mijn leven was!:O) Ik heb er ook veel minder over gedroomd! En mijn laastse droom waar hij in zat was dat hij op mij ergens stond te wachten (een grote zal waar wij hadden afgesproken) maar ik ging niet naar hem toe en bleef bij mijn dierbare en anderen vrienden! Nu hoop ik dat mijn gezondheid ook zal herstellen met meer tijd :o)Ik krijg weer zin om dingen te doen, te ondernemen en hoop dat iedereen hier op deze site ook dat zal inzien in dit leven, als ik lees dat somigen mensen zich “opsparen”voor hun TZ of soulmates omdat ze geloven nadat die personen met helft van de wereld in bed zijn gedoken ze uiteindelijk voor hun zullen kiezen, ik denk tjonge jonge waarom? Dit is idd niet de bedoeling! Laat niet je eigen leven op stand-by en kies voor jezelf je eigen geluk en voor mensen die jou met respect en liefde behandelen en voo!ral de zelfde waarden en normen delen! Suc6 Bloem en iedereen hier die nog dit pijnlijke proces moet doorstaan en ook nog steeds in de mist verkeert!
(Onbekend)
Antwoord 6
Ook ik had een “droomman” in de vorm van mijn tz. En ook voor mij kwam de dag dat ik hem zag voor wat hij werkelijk is. Maar dit heeft niet betekend dat ik afscheid heb genomen van mijn tz als zijnde mijn tz. Nee, ik heb juist heel veel geleerd sindsdien. En het grootste was wel dat ik inzag dat wij elkaars ultieme spiegel zijn. Zoals hij zijn minder leuke eigenschappen heeft, heb ik die ook. Zoals hij intens lief en mooi kan zijn kan ik dat ook. Eindelijk veranderde hij van een droomprins in een echte prins met menselijke trekjes en ik werd nog gekker op hem dan ik al was. Met dat verschil dat er vanaf toen bij ons beiden een ontwikkeling op gang is gekomen die nog altijd voortduurt en nog een tijd zal duren. Maar samenkomen gaan we, dat weet ik 100% zeker.
(Onbekend)
Antwoord 7
Zoveel illusies als je je tz ontmoet maar de meeste zitten in jezelf. De verwachtingen naar hem/haar, onbewust of bewust zijn leven willen besturen. Terwijl ik na latere groei ontdekte dat ik het getrek en geduw ook meer dan zat was, dus ik kan me voorstellen dat je twin dat ook heeft. alles heeft te maken met grenzen stellen voor jezelf, laat ik dat nog toe?! Toegeven dat je kan lijden aan jaloezie, wrok, afhankelijkheid, gemis aan zelfliefde en respect en zelfvertrouwen,allemaal punten om zelf naar te mogen kijken, ook al is t je tz wil nog niet zeggen dat hij/zij alles kan mag flikken en dat je maar alles met de mantel der liefde moet bedekken..zowel ik als hij heeft respect te leren voor elkaar, de liefde is er maar word door de boze, bange, arrogante ego meer weggeduwd en soms komen we uit die nare ego even los en voelen we elkaars ultieme zielsliefde als een warme deken elke keer weer, we hebben in de ruim 6 jaar vele keren onenigheid gehad (alles gebeurde op e nergetisch niveau en telepatisch) maar elke keer keren we ook weer met liefde naar elkaar terug ook al gaan daar soms maanden overheen, nadat ieder weer door een stuk is gegaan die we alleen moesten doorlopen, de zielsliefde is geen illusie maar de leugens erom heen wel, en zielsliefde is er gewoon daar hoef je niet om te bedelen of af te dwingen, dat doet en wil het ego alleen en hij/of zij maakt zelf uit (heeft dat recht ook) om aandacht aan je te besteden wanneer hij of zij dat wil!niet wanneer de ander dat wil, het wel willen afdwingen is bezitterigheid en manipulatie en heeft niets met deze hogere liefde te maken. Het gaat ten 1e om je eigen proces van groei en als je je daar aan wijdt dan krijg je vroeg of laat de juiste inzichten en kan je elkaar ook meer met alle liefde de vrijheid laten.
(Onbekend)