Onbekend
Hoe weet je dat je jezelf niets wijsmaakt als er geen enkel ‘aards’ en wederzijds bewijs is langs de kant van je tweelingziel? Dat hij je zelfs dan ook nog maar wil zien? Hij heeft sinds een paar maanden een relatie, maar de maanden waarin ik hem daarvoor (voor de relatie) een bericht stuurde, verzon hij evengoed een excuus of antwoordde hij niet om me niet te moeten zien.
Antwoord 1
Ik besef ook wel dat het gaat om angst, probeerde hem ook niet te veel te sturen (een keer om de zoveel maanden). Hoe dan ook : als de herkenning sowieso heeft plaatsgevonden (bij de ontmoeting was dit duidelijk het geval en wederzijds), vraag ik me soms af waarom de ene er continu mee in z’n hoofd zit( ik dus) en de andere gewoon een relatie kan beginnen met iemand anders…(ik zou constant de vergelijking maken – en vooral voelen- en voelen dat het toch echt wel niet klopt). Ik probeer mijn gevoel voor hem er nu gewoon te laten zijn, laat mezelf toe gewoon van hem te houden, zonder meer, maar toch vind ik het raar hoe de ervaring voor beiden heel anders kan zijn…
(Onbekend)
Antwoord 2
Hier een tweede antwoord op m’n eigen vraag,maar wil eerlijk zijn: heb hem twee keer gezien (waarvan 1 keer m’n gevoelens geuit als ‘een grote verliefdheid’),maar op 20 maanden voelt dat heel weinig. Tot zover het gesprek met mezelf 😉 . Dus..alle commentaar is welkom!
(Onbekend)
Antwoord 3
Van binnen weet je alles heel goed. Maar je ego praat daar overheen met aangeleerde angsten, oude reactiepatronen, en maakt het zo lastig naar je innerlijke stem te luisteren. Als je het helemaal stil kan laten worden van binnen kan je die misschien horen. Laat dan eerst alle angst los. Als je tz je niet wil zien, komen van die kant misschien alleen maar afwijzende signalen. Analyseer je die, dan kan het er wel anders uitzien. Als iemand niet eens op een e-mail reageert, wat zegt je dat? Het is een normale beleefdheid om iemand die je kent, of zelfs iemand die je niet kent, te antwoorden. Doe je dat niet, dan heb je daar een reden voor, afgezien van stomme lompheid (ook die mensen bestaan): onvermogen ermee te dealen, angst voor eigen gevoelens. Als iemand ongevaarlijk voor je is, dan kan je normaal met die persoon omgaan en hoef je die niet onbeschoft te behandelen. Als iemand steeds ahw. schreeuwt dat hij niets met je heeft, is dat dus niet waar, anders werd er niet zo geschreeuwd. Wat is ertegen om heel nuchter te zeggen dat hij niets met je wil, niet (meer) van je houdt, nooit van je gehoduen heeft, dat het een vergissing was, noem maar op – dan is hij ervan af. Maar dat dat niet gebeurt, komt wellicht omdat hij dat niet uit zijn b.. krijgt. De beste manier om je tz te ontkennen is met een ander een relatie aan te gaan. Dat te melden. En dan maar hopen dat de ander het signaal oppikt, en niet weer begint te mailen en een normale vriendschap in stand probeert te houden. Dat kan de persoon in kwestie namelijk niet aan. Dat is te dichtbij, en hij vertrouwt zichzelf niet. Dus houdt die zich vervolgens dood. Let op wat er om je heen gebeurt. Toen ik mijn tz pas had ontmoet, werd ik een tijdje heen en weer gesmeten tussen zeker weten en een onpeilbare angst dat het allemaal niet waar was. Gelukkig werd ik overspoeld met signalen, die naar de tweelingzielsituatie wezen. Ik heb ze in mijn dagboek opgeschreven, en kon later als ik een zwak moment had, terugkijken wat er allemaal gebeurd was. Dat heeft me altijd gesteund.
(Arundash)
Antwoord 4
Hoe weet jij of diegene jouw tz is, waarom denk je dat? Zelf kreeg ik “bewijzen” in de vorm van allerlei tekens en ook uitspraken van mijn tz zelf, dus dat was heel duidelijk. Maar als er helemaal niets komt van zijn kant noch van het universum vrees ik dat het wel eens alleen in je hoofd kan zitten en het misschien niet zo is.
(Onbekend)
Antwoord 5
Jullie weten beide dat jullie een connectie hebben met elkaar. Dat kan je opmaken in de dromen die jullie met elkaar hebben gehad.En dat je elkaar sterk aanvoeld.Ook door de tekens die op jou pad komen en als je het hele zware proces hebt gehad dat je haar contineu in jopu hoofd hebt gehad dan weet je het echt wel hoor. Er hoeft niet altijd een aards contact te zijn die ander kan ook gelukkig zijn in een aardse relatie met iemand anders.
(Remco)
Antwoord 6
@3 Wow Arundash, hoe doe je dit toch steeds weer? Jouw antwoorden zijn zo 100% op mij van toepassing dat ik er tranen van in de ogen heb. Herkenning alom. Je hebt helemaal gelijk. Dat weglopen/ontkennen en een andere relatie aangaan ken ik heel goed van mijn tz. En steeds weer, bij elke relatie die hij aangaat (en dat waren er de laatste jaren nogal wat) weet ik “zij is het niet voor hem”. En dat gevoel komt dan niet vanuit jaloezie of mijn eigen verlangen naar hem maar vanuit een diep innerlijk weten. En steeds weer krijg ik gelijk, is het na een paar maanden over en zegt hij dat het niet de ware was, dat hij nooit echt verliefd is. En steeds weer als hij dit zegt kijkt hij mij in de ogen alsof hij wil zeggen “jij bent mijn ware”. Dat laatste klopt, ik ben zijn tz, en wij weten dat beiden. Maar we kunnen er nu niets mee in de vorm van een liefdesrelatie. Ik begrijp zo enorm goed hoe dat hem frustreert en dat daaruit ook die acties van wegrennen, ontkenning en radio! stilte uit voortkomen. Maar elke keer na zo’n periode komt hij tot bezinning en neemt contact met me op. Dat gebeurde pas weer en het bevestigd voor mij dat ik nooit uit zijn hart ben. Alleen die wetenschap al maakt me zo gelukkig. Ik hoor het in de kleine dingen die hij zegt, het zit in de kleine gebaren die hij maakt, de toevallige subtiele aanrakingen, de lieve blikken maar ook in zijn afwezigheid bij bepaalde gelegenheden, wekenlange stilte tussen ons, kleine plagerijtjes die toch een serieuzer kantje hebben. Dat alles en de signalen die ik daarnaast ook krijg, vertellen mij dat hij en ik bij elkaar horen, het is alleen de tijd nog niet. En dat is loeizwaar af en toe. Ook voor mij. Want naast het verlangen waar ik nu vrij goed mee om kan gaan, heb ik soms toch ook last van een schuldgevoel naar mijn partner. Tegelijkertijd weet ik dat ik te maken heb met twee verschillende liefdes en dat ik me helemaal niet schuldig moet voelen. De liefde voor een tz is iets dat ik niet! heb opgezocht, dat kwam gewoon en ging nooit meer weg. De liefde voor mijn partner kwam ook gewoon en is er ook nog steeds maar is minder allesomvattend dan die voor mijn tz. Die laatste is gewoon echt onvoorwaardelijk.
(Onbekend)
Antwoord 7
Zielsliefde brengt vele emoties met zich mee. Uit angst wordt er een afstand gecreeerd. Door het aangaan met een nieuwe relatie wordt op dit moment een “veilige weg” gekozen. Je zielsliefde heeft in deze nieuwe relatie een les te leren waardoor je ziesliefde naar het eigen gevoel moet luisteren. Geef de ruimte om de les te leren. Weet dat jou gevoel nooit hetzelfde is bij een “gewone” relatie. Je zielsliefde komt vanzelf uit nieuwsgierigheid weer op je pad.
(Alicia)
Antwoord 8
@6: Wij zullen dan wel in een bijna soortgelijke situatie zitten, denk ik dan, ik heb alleen uit mijn eigen ervaring geput voor zover me dat relevant leek voor de vraag. En in wat je nu schrijft herken ik me dan weer, als je de signalen goed leest vergroot dat je innerlijke zekerheid. Kan geen kwaad af en toe de advocaat van de duivel te spelen, en jezelf een andere interpretatie toe te staan, maar die blijkt dan steeds niet congruent met alle feiten. Zo stel je je egootje tenslotte gerust, dat heb je nu eenmaal nodig (terwijl je innerlijk tegen je zegt: Ik zei het toch al.)
(Arundash)
Antwoord 9
Zo waar Arundash! Ik ben van antwoord 6. Ja, onze verhalen komen nogal overeen. Mooi is dat. Inderdaad, soms geef ik de signalen inderdaad de ruimte om ook andere betekenissen te hebben, maa altijd blijkt weer dat die toch echt niet kloppen. Het ego wil dat wel graag maar het is gewoon niet zo. Ik heb al zo veel bevestiging gehad de laatste paar jaren, dat mijn tz echt mijn tz is. En ik ben ervan overtuigd dat hij het ook begint te ontdekken. Ik zal de laatste zijn die er ooit tegne hem over zal beginnen. Laat hem er maar mee komen als ie er klaar voor is. Daar komt bij dat niet alles uitgesproken hoeft te worden. Dit soort dingen weet je gewoon in je hart en onderbewuste, en soms komt het naar buiten in de vorm van bepaalde woorden/dingen die hij of ik doen/een gebaar of alleen zelfs een blik. We weten. En ooit komt de dag dat we elkaar in de armen nemen.
(Onbekend)
Antwoord 10
Oja, nog dit (ik ben van antw.6&9), we hadden het over tekens en signalen. Ik bedacht me pas dat wij begin jaren 90, toen ik mijn tz net kende en nog niets wist over tweelingzielen, wij de serie Twin Peaks volgden. Dat keken we altijd samen met enkele andere mensen.Twin Peaks…What’s in a name?
(Onbekend)
Antwoord 11
Aan 9 en 10: Mooi die Twin Peaks, die dingen gaan je allemaal opvallen he. Ik kreeg het gevoel dat zij tegelijk met mij naar dezelfde films zat te kijken, kreeg reacties op dingen die mij niet maar haar wel aan gingen. Na en tijdje ging ik het snappen. Ben opgehouden met TV kijken, werd te lastig. Je bent wel een volhouder, ik ken mijn tz pas anderhalf jaar. Geeft mij maar weer aan hoe diep de innerlijke zekerheid kan gaan.
(Arundash)
Antwoord 12
Hoi Arundash, ja, volhouders zijn we zeker, mijn tz en ik kennen elkaar nu 21 jaar waarvan de eerste jaren in totale onwetendheid verliepen. We konden heel goed met elkaar overweg, we begrepen elkaar, toen al, ondanks dat we erg jong waren. En na een jaar of drie werd ik straalverliefd op hem. Ik werd helemaal blij als ik hem zag. De jaren erna schoof het wat naar de achtergrond omdat we beiden een heel druk leven kregen, maar de verliefdheid bleef, altijd. Ik voelde me steeds schuldiger naar mijn partner toe, hoewel er nooit iets onoorbaars gebeurd is.Pas op de valreep van 2009 naar 2010 werd mij duidelijk (door heel veel tekens en toevalligheden) dat het hier om een tweelingziel gaat. Ik ben er helemaal ingedoken, heb alles gelezen over het onderwerp en herkende vrijwel alles. Dit was op ons van toepassing. Inmiddels heb ik van mijn tz al vele tekens gekregen dat hij ook weet dat wij iets bijzonders delen. Maar ik kan nog niet weg uit deze relatie die ik nu heb. H! et is nog niet de tijd. Wel heb ik het universum gevraagd om de band tussen ons steviger aan te trekken, en dat gebeurt ook! Ik weet niet wat me overkomt, maar we hebben meer contact, hij laat zijn ware gezicht meer aan mij zien, en andersom ook. Er zit dus beweging in. Er is ook nog steeds afstand bij tijden maar die is nodig om afzonderlijk van elkaar alles te latne bezinken. Ik voel dat het de goede kant op gaat!
(Onbekend)
Antwoord 13
Jee, wat een verhaal… en een positieve ontwikkeling eindelijk, dat is fijn. Hier is het even andersom, mijn tz wilde juist afstand, kon het kennelijk allemaal niet meer aan terwijl we niet eens een relatie hadden. Nooit echt over dit onderwerp gepraat, wel geconstateerd dat er iets bijzonders aan de hand was. Het werd al snel taboe er over te praten. Las ook alles over het onderwerp, het bleef ook op me af komen, allemaal om maar te begrijpen wat er aan het gebeuren was en wat ik ermee moest. Het positieve effect op mijn leven is dat ik in een stroomversnelling kwam en er van alles in beweging kwam. Het is net bij te houden, en ik kan zeggen dat ik weer helemaal leef. Mijn gevoelens zijn natuurlijk helemaal niet veranderd. Het is wel meer en meer onvoorwaardelijk geworden. En mijn zekerheid van kindsbeen af dat ze moest bestaan is alleen maar bevestigd en versterkt. Al laat ik nu helemaal los waarheen dit gaat.
(Arundash)
Antwoord 14
@Antwoord 13: hebben jullie naar elkaar uitgesproken dat er iets bijzonders aan de hand was? Ik denk dat alles loslaten en maar zien waar het op uitdraait wel het beste is. Ik doe dat ook. Er zijn tijden dat we elkaar bijna niet zien of spreken. Ik denk wel veel aan hem en krijg ook veel tekens van hem (zie zijn naam overal, en andere dingen die naar hem of ons verwijzen).
(Onbekend)
Reactie
Ik schrijf hier nog een stukje ter aanvulling van mijn verhaal,misschien dat iemand er nog iets aan heeft.. Ik had dus gewenst dat de band tussen tz en mij sterker zou worden en mijn wens wordt verhoord. Hij neemt de laatste tijd vaker contact op met mij, en hoewel de inhoud van de gesprekken oppervlakkig blijft, hoor ik soms tussen de regels door toch andere dingen. Het is ook voor hem een constant balanceren omdat dit voor hem ook een ingewikkelde situatie is waarmee vele belangen gemoeid zijn. Ik hoop dat met de tijd ook meer transparantie en eerlijkheid erbij komt in ons contact, dat we straks gewoon tegen elkaar kunnen zeggen dat we elkaar erg graag zien. Wat is daar mis mee? Mensen mogen van elkaar houden. Nou, en ik hou van hem. Mijn man gaf me laatst een wel zeer bijzonder “cadeau”. We hadden het over een nieuwe liefde als de één dood was, en hij zei toen dat hij het goed zou begrijpen als ik dan met mijn tz samen zou komen…ik wist niet wat ik hoorde. Dan moet hij wel heel veel van mij houden en ergens ook weten dat ik naast van hem, ook van mijn tz houd. (Onbekend)