Onbekend
Wat ik te leren heb is dat ik mijn gevoelens laat zien. Met wat ik voel van binnen dat klopt met mijn buitenkant. Ik weet dat dit de reden is dat ik mijn zielsmaatje nu heb ontmoet. Hij kan heel goed reageren op momenten dat ik me heel kwetsbaar maak en hij negeert me soms heel onverwachts. Elke keer snap ik waarom het zo gebeurd, hoe pijnlijk het soms ook is, ik kan dan beredeneren waarom hij dit zo heeft gedaan. En elk moment is een groeimoment.Als man is hij soms heel kort door de bocht maar de manier waarop hij het zegt raakt hij precies mijn kern en ik groei daar van. Ik merk dat ik dit ook voor hem kan doen en dat ik hem kan raken op de juiste momenten en ik zie hem emotioneel ook groeien. We hebben precies hetzelfde levensdoel, staan emotioneel precies hetzelfde in het werk en hebben respect voor elkaar. Door dat we elkaar mentaal zo goed aanvoelen en elkaar lezen gaat het erg hard. Ik merk soms nog bij hem verbazing dat ik hem zo snel begrijp en dat er weini! g woorden nodig zijn. Het contact wordt puur de werksituatie intens. ik merk dat ik verander en dat mijn contacten in mijn omgeving ook veranderen, mijn eigen ik laat ik steeds vaker zien en ik voel me steeds gelukkiger worden. Ik merk het aan hem ook dus als we samen zijn stralen we aan alle kanten( werk gerelateerd) Zijn er anderen bij dan kijkt hij me niet aan omdat hij zich bewust is van hij uitstraalt naar mij.Ik merk dat ik hem nu ook fysiek wil aanraken, hem echt een knuffel wil geven. Als ik dit aangeef via de sms dat zegt hij, doe dit dan ook! maar als het moment daar is dan die enorme verlegenheid van zijn kant en sluit hij zich fysiek af… En dan ben ik ook nergens meer, ik wil zijn toestemming ook voor deze knuffel.Ik merk wel dat dit voor ons goed is, juist een knuffel uit warmte leren geven en omdat we beide warme mensen zijn maar dit door onze levenservaring naar binnen is geslagen. Maar we zijn ook man en vrouw en we vinden elkaar fysiek aantrekkelijk. Ik v! ind dit lastig en ik vraag me af hoe hier mee om te gaan. Wie herkent dit en hoe ben jij hier mee omgegaan? Lieve groet!
Antwoord 1
Oh meid, je moest eens weten hoe erg ik dit allemaal herken. Precies zo vergaat het mij en mijn tz! Dat snelle groeien doordat je elkaar precies aanvoelt, de rake opmerkingen die niet altijd even prettig zijn maar die je wel een duw in de juiste richting geven. En ja, dat verlangen om elkaar aan te raken. Dat herken ik zeker ook. En ook die afstand die hij neemt als er anderen bij zijn. Dat doet mijn tz ook, en ik zelf soms ook, afhankelijk van wie erbij zijn. Er zijn momenten dat hij aanraking wel toelaat en er zelf soms ook het initiatief voor neemt. Dan komt hij op me af en geeft me drie zoenen op de wang en legt zijn hand op mijn arm terwijl hij dat doet. Maar het oogcontact ervaar ik bijna als nog heftiger; dat is zo intens en zo kristalhelder. Daarbij zijn woorden overbodig, we kunnen spreken met onze ogen. Soms lacht hij dan even naar me en dan kun je me wegdragen. Als hij me iets overhandigt raakt hij altijd mijn hand aan. En hij belt steeds vaker en heeft d! an wel een reden maar ik proef er toch tussendoor dat hij mij gewoon even wil horen. Heerlijk. Ik merk dat wij het snelst groeien door gewoon bij elkaar in de buurt te zijn, elkaar te zien zoals we zijn. Hij haalt het beste in mij naar boven en als hij er is, dan lukt alles terwijl ik normaal een echte kluns kan zijn. Als hij er is ben ik veel gevatter, meer ad rem, en grappiger. Hij moet altijd lachen om wat ik zeg en omgekeerd ook. Het is heerlijk om gewoon wat met elkaar te kletsen en vaak registreer ik niet eens wat hij allemaal zegt, luister ik alleen naar zijn prachtige stem. Pfff, verliefd? Lijkt maar zo;)
(Onbekend)
Reactie
Hoi meis, dank je wel voor je leuke bericht,ik vind het mooi en helder beschreven, fijn om het zo te lezen! Jij vult ook nog aan wat ik niet beschreven heb, precies hetzelfde..het geeft rust om het te delen. Jij verhaal kan ook die van mij zijn. Ik ben erg blij met het mentale contact, is eigenlijk het mooiste wat je kunt hebben. En het fysieke is inderdaad hoe klein ook heel fijn.Verliefd, nee hoor, hoe kom je erbij? haha (Onbekend)
Antwoord 2
Leuk dat je je in mijn verhaal ook weer herkent (ik ben van antw. 1). Om je een beeld te geven: ik ben al 18 jaar verliefd op mijn tz. Heel lang dus. En dat gaat nooit meer over. Wij kunnen niet samen zijn want ik ben gebonden. Maar in het astrale trekken zielen zich daar niets van aan…
(Onbekend)
Antwoord 3
En het nog zo voelen,wauw! Droom jij over je tz en heb je het bespreekbaar gemaakt? Afgelopen nacht was hij in mijn droom. Het bijzondere is dat in mijn droom het contact zeg maar wordt voorgeleid. In mijn eerste droom werd hij ziek( dit klopte, hij was die nacht sinds 8 jaar ziek geworden) en zei dat we elkaar even niet konden zien. in mijn tweede droom vroeg hij me toe te laten in contact, ik zei ja daarna was een heel poosje stil.( dat begreep ik toen niet, maar mijn tz heeft echt tijd nodig. En in het afgelopen gesprek gaf hij aan dat als hij echt veel voor iemand voelt dat hij dan juist stil wordt als iemand te dichtbij komt, nu begrijp ik het wel waarom dat was, In mijn laatste droom kwam hij naar mij toe en hoe zal ik het uitleggen, de droom ging verder waar we voor het laatst op kantoor mee waren gestopt. Ik zei dat ik zo moe was dat ik wilde gaan slapen en dat we elkaar weer zouden zien en we wenste elkaar een goed weekend. In mijn droom lag ik in een slaaphouding en hij kwam met een vraag die werk gerelateerd was naar mij toe.Daarna ging ik naast hem zitten hij hij gaf toestemming om te knuffelen en een kus op zijn wang te geven. Hij knuffelde heel rustig terug.Daarna stond hij op en ik vroeg hem in gedachten oogcontact te houden, dit deed hij ook, was een heel mooi intens oogcontact. Ik had zoiets van wauw!! Zo mooi! Wij zijn overigs beide gebonden.
(Onbekend)
Antwoord 4
Ook voor mij is dit herkenbaar. We zien en horen elkaar regelmatig. Mijn twin vindt het ook moeilijk zijn gevoel te laten zien, maar ik begin steeds meer bij hem te zien en dat is heel puur en warm. Zijn masker wordt steeds dunner. Als ik zijn armen om me heen voel waan ik me in de hemel. Laatst stond hij met gespreide armen voor de deur en ik viel er huilend in. Wij hebben ook beiden een relatie wat het gecompliceerd maakt. Ik weet echter zeker dat hij nooit meer uit mijn leven verdwijnt en ik hou ‘zielsveel’ en onvoorwaardelijk van hem. Stiekem hoop ik dat we een toekomst hebben samen, maar dat moeten we overlaten aan de kosmos.
(Onbekend)
Antwoord 5
Over het fysieke contact: Jullie zitten allebei nog in een stuk onzekerheid. De 1 valt stil en spiegelt dit naar de ander waardoor de ander ook stil valt. Probeer voor jezelf geen druk te leggen. Naar mate jullie steeds meer contact hebben, hoe soepeler het zal gaan verlopen. Probeer eens te beginnen met een lichtje aanraking op zijn schouder. Gr.
(Alicia S.)
Antwoord 6
Nou Alicia, ik heb je advies ter harte genomen en mijn tz enkele dagen geleden aangeraakt, gewoon zijn arm. Gisteren deed hij hetzelfde bij mij!
(Onbekend)
Antwoord 7
Ik herken het precies allemaal! Mijn tz neemt ook afstand als er andere mensen bij zijn. Ontmoeten we elkaar een op een, dan begroeten we elkaar met een paar zoenen op de wang en gaat het contact als vanzelf. Maar zijn er mensen bij, dan begroeten we elkaar gewoon met woorden en gaat praten opeens veel geforceerder. Alsof we niet willen dat anderen zien wat er tussen ons is. Eerst voelde ik me soms gekwetst als hij zo afstandelijk deed, maar ik kwam erachter dat ik het zelf evengoed doe, we zijn als spiegels van elkaar. Laatst kwam hij heel even langs en waren we alleen. Dan is hij compleet anders (lees: open) dan wanneer mijn huisgenoten thuis zijn. Toen er iemand naar beneden kwam, was hij zo vertrokken. Ik zit nog steeds te hopen op meer momenten samen, dat we eens samen koffie kunnen drinken enzo. Maar dat komt wel.
(Onbekend)