Onbekend

Ik zit momenteel in een soort radiostilte wat het contact met mijn tz betreft en het rare is dat ik het fijn vind. Even vrij van die gekte, op adem komen. Eindelijk even niet de hele dag aan hem denken maar weer plaats voor andere zaken. Maar ik ben bang, bang dat als ik hem weer zie dat het er weer keihard inslaat. Hoe is jullie ervaring met de golven van contact en stilte?

Antwoord 1
Heerlijk toch! Zit op dit moment ook in een stilte en ik geniet er echt van. Lekker rustig en je kan je veel beter concentreren op andere dingen. Dus maak er ook gebruik van zou ik zeggen. Die momenten van rust komen bij mij ineens uit het niets terwijl als het niet stil is ik er van alles aan doe om het stil te krijgen en dat het dan niet lukt. Bizar gewoon. Af en toe denk je dan echt dat je gewoon zwaar gestoord bent. Vreselijk. Bij mij is het helaas hooguit voor 3 maanden en dan is het er weer. Nu alweer 2 maanden rust en hopelijk blijft het zo! Veel succes en sterkte met dit lastige fenomeen! Oja en om het nog een tikje meer bizar te maken. Kijk eens naar de stand van de maan en houdt het een beetje bij. Ik hoor altijd iets van hem met volle maan. Klinkt raar misschien puur toeval maar het is wel zo. Nogmaals succes!
(Onbekend)

Antwoord 2
Zo vaak z`n stilte net dat je op zee zit en elkaar naar een tijd weer ziet.En dan alle vonken er weer vanaf springen als je elkaar weer ziet. Je hebt een soort spirtuele lat relatie met elkaar.
Diep van binnen weet je wie er belangrijk voor je is en als er een keer uit balans raakt komt jou zielsliefde langs om het in evenwicht te maken.
(Onbekend)

Antwoord 3
Nou, ik herken dit zeker wel. Op adem komen en gewoon bezig zijn met dingen zonder dat je alsmaar ook nog eens bezig bent met dat andere eindje van de lijn. Voelt voor mij wel een vreemd, zo opeens losgelaten te worden. Maar het geeft wel een bevrijdend gevoel. Nog meer positiefs is, dat ik de persoon niet meer als ‘vervelend’ aanzie.
(Onbekend)