Onbekend

Een jaar geleden leerde ik een man kennen, maar eigenlijk kwam ik er al snel achter dat hij me type man niet echt is, wel vond ik hem meteen aantrekkelijk, en toch blijven we elkaar aantrekken en weer afstoten omdat we beide onzeker zijn. We durven gewoon niet.Hij liet me zitten, en toen ging ik nadenken. we kennen elkaar nauwelijks en toch laat hij blijken d.m.v een kaartje dat we nog steeds een kans hebben. Maar we hebben nooit veel contact gehad en inmiddels zijn we al een jaar verder.We hadden al eens geprobeerd af te sluiten maar het lukte nooit echt.We blijven elkaar aantrekkelijk vinden ook op intiem gebied. En blijf het maar voelen, en ik zou niet eens een relatie met een ander kunnen hebben. Heb zelfs allerlei lichamelijke stressklachten gekregen. Ik durf hem niet eens meer te ontmoetten. Ga dan weer blokkeren en hij misschien ook wel. We zijn beide erg gekwetst door het verleden en durven het gewoon niet aan te gaan. En toch voel ik die band tussen ons. Hij gaat gewoon lekker door met zijn leven, en ik hoor weer een aantal maanden niks meer. En toch maakt hij nog wel contact.Het probleem is ik kan me niet aanpassen aan zijn leven, eigenlijk zijn we geen goede match. En toch die verbinding die ik nog nooit zo heb gevoeld, het elkaar niet los kunnen laten.  Mijn vraag is; is het beter om hem los te laten? En de afstand is erg groot, en echt een relatie zal moeilijk worden. Hoe ga je hiermee om??