Onbekend
Mijn zielsliefde ken ik al ruim 30 jaar, alleen hadden we toen geen weet wat zielsliefde was. We werkten samen voor het zelfde bedrijf. Vanaf dat we elkaar in het oog hadden, was er iets speciaals. We hebben nooit een liefdesverhouding gehad, maar er was altijd wel een soort spanning als we bij elkaar in de buurt waren….
Na ruim 25 jaar hebben we elkaar teruggevonden via schoolbank. Hij woont inmiddels 2000 KM verder, is na een huwelijk van 20 jaar gescheiden en heeft nu een nieuwe liefde in het land waar hij nu woont. Vanaf het eerste moment dat we terug contact hadden was het heel erg vertrouwd. Ikzelf heb een mooie warme liefdevolle relatie van bijna 30 jaar. Daarom misschien ook, kan ik het vaak niet plaatsen.
We hebben een warme,vriendschappelijke relatie gehad. 2 jaar geleden hebben we elkaar weer voor het eerste gezien sinds 25 jaar. Het was net of ik thuiskwam. De jaren verdwenen. Het afscheid was afschuwelijk, fysiek hebben we nooit een relatie gehad.
Mijn partner weet dat ik warme gevoelens heb voor mijn zielsliefde, maar is hier niet angstig voor.
Er zijn heel wat obstakels. Mijn zielsliefde heeft angst. Angst om te erkennen van wat er is. Hijzelf heeft ook het gevoel of hij mij al heel zijn leven kent, maar is ontzettend bang. We hebben contact met elkaar via mail, maar als het een tijdje stil is, door onbegrip, dan missen we elkaar veel.
Ik weet niet of ik een liefdesrelatiewens heb, die avond, 2 jaar geleden, misschien wel, maar we hebben beiden veel respect voor onze partners.
Op dit moment is het weer stil. Hij heeft namelijk sinds kort een dochtertje, die nu bijna 5 maanden oud is, en ik vond dat dat kleine wonder geheel zijn aandacht nodig heeft, maar ik heb het er wel moeilijk mee. Weet niet goed wat te doen.
De zielsliefde heeft mij energie gegeven, heeft mij bepaalde aspecten van mezelf beter leren kennen.
Het meest bijzondere voor mij is het besef, dat de liefde onvoorwaardelijk is.
Mijn zielsliefde-liefdesgevoel is bijzonder mooi en kostbaar, maar kost ook veel energie, verdriet, door onmacht, twijfel en of het inderdaad wel zielsliefde (tweelingzielliefde) is.
Ik weet niet of wij nog een relatie hebben. Hij is iemand die veel denkt met zijn hoofd. Ik denk met mijn hart. Dat het niet normaal is, beseft hij goed, maar hij heeft angst. Ik was 30 jaar geleden zijn onbereikbare liefde en dat is hem bij die ontmoeting 2 jaar geleden nog maar eens duidelijk geworden. Voor mij is mijn tweelingziel.
Ik zoek niet opnieuw een zielsliefde, want wat wij hadden was zo bijzonder mooi.
Soms twijfel ik, of ik het niet mooier maak dan het is. Is het inderdaad mijn tweelingziel, of is het misschien toch de aandacht die hij mij gaf. Ik praat met hem over andere onderwerpen, dan dat ik met mijn partner bespreek. Als het dan weer even stil is, dan missen we elkaar ontzettend veel.
Mijn tip: Type hier… Veel geduld hebben.