S352. Ik durf niet, ben bang voor de gevolgen

Onbekend

Langzaam en voorzichtig in de afgelopen 2 a 3 jaar bouwen we een vriendschap op. Ik vertrouw hem nog niet 100% en heb me wel erg
laten kennen. Ook heb me erg kwetsbaar opgesteld. We waren samen uit en een vrouw keek ons op een gegeven moment heel verwonderd aan en zei dat ze iets
tussen ons zag een bijzondere chemie en dat we net broer en zus leken. Ik zei voor de grap ja misschien wel in een vorig leven. Maar het zette me
aan het denken, want ik dacht toch al elke dag aan hem en wil altijd tijd met hem doorbrengen al jaren. Ik begon me al een tijdje af te vragen waar
dit op sloeg want ik heb al een goede en liefdevolle relatie met iemand anders. De tijd die ik echter met hem doorbreng zijn voor mij gevoelens van
puurheid diepe rust en kalmte en leven in het nu. We zijn niet vaak met zijn 2 alleen en vaak in een groep, maar dat maakt niet eens uit, als hij er
maar is. Nu is het kwartje gevallen na de opmerking van deze vrouw. Ik ben naar huis gegaan en de volgende dag stuurt hij me een sms op het moment
dat ik ook aan hem denk. We stuurde wat berichten heen en weer zoals we vaker doen, in de trant van alles
goed?. Echter de nacht na zijn sms was ik onder invloed en heb hem volgens mij heel veel berichten gestuurd. Grappige dingen maar opgegeven moment
ook de zin: zijn wij voorbestemd? en wat is voorbestemd zijn dan? Waar dit vandaan kwam en waarom ik dit deed geen idee…. Pas de dag hierna ben ik
alles over tweelingzielen gaan opzoeken. Ik had er nog nooit van gehoord en over geleerd. Ik ben onze relatie tijdens de afgelopen jaren gaan
analyseren aan de hand van info op internet en ben er vrijwel zeker van dat hij het is. Ik was bijvoorbeeld paar maanden terug op een festival en
hij was er niet. Een vriendin keek om en zei verbaasd: “woow je lijkt nu echt sprekend op “…” en ze ging weer verder met waar ze mee bezig was. “
Dat soort dingen zijn vaker gebeurd en zeker door de laatste recente opmerking van de vrouw explodeerde er iets en leek het of we het allebei wisten,
wat we dan wisten kwam ik pas 2 dagen later achter toen ik de info ging opzoeken. We spreken dus dit niet uit en ook al voel ik dat hij het weet dat
er ook iets is, schaam ik me voor mijn kwetsbare berichten die ik hem heb gestuurd. Ik ben bang dat hij met vrienden ze hard op voorleest en zit te
grappen en zo ook mijn huidige partner belachelijk wordt gemaakt. Ik wil bij mijn partner blijven maar ik wil wel meer te weten komen over deze
bijzondere ervaring. Zou ik hem eens keer als grap vragen of ik wel eens in zijn dromen langs kom? Hij is bij mij namelijk wel regelmatig geweest
en gaf me soms een intense knuffel bijvoorbeeld in mijn droom. Of moet ik hem nu voorlopig met rust laten na het nogal onbedoelde en heftige gestuurde
bericht van mijn kant naar hem toe en ook vooral na het heftige moment dat die opmerking van die vrouw tussen ons teweeg bracht?
Het leek wel of de tijd stil stond en alle materie stil stond, zo intens zo slow motion zo apart, niet te beschrijven…. Ik ben bang iets kapot te maken wat
iets heel groots lijkt te zijn door het intensieve en openhartige contact dat ik heb gezocht… 1 dag later zag ik mijn huidige partner weer.. hij
kwam uit het niets met het verhaal dat ik beter niet meer zoveel kon omgaan met hem om verschillende redenen, dit terwijl hij eerst ook wel een
potentiële vriendschap in hem zag.. ik ben woest op mijn partner geworden, en zei dat hij belachelijke dingen in zijn hoofd haalde, maar eigenlijk
was ik woest op mijn eigen verwarring en verbaasd over dat mijn partner dus ook aanvoelt dat er iets niet klopt… Ik ben nog niet eerlijk geweest
over wat ik mee maak.. ik durf niet, ben bang voor de gevolgen…