S394. Ik realiseer nu dat er in mijn leven weinig plaats is geweest voor liefde

Onbekend

Mijn hart gaat als een bliksem tekeer, ik word van links naar rechts gesmeten in deze bizarre Rollercoaster. alles pikzwart, tranen van binnen, niet voor te stellen hoeveel. Mijn gevoel in mijn buik is onbeschrijfelijk en kruipt serieus naar mijn tenen en weer naar mijn hoofd, elke seconde weer. Zit in een te kleine kooi, vastgeketend, alles doet zoveel pijn, waarom gebeurt dit bij mij!! Deze jongen die elke morgen positief opstaat voor een nieuwe dag. Altijd helpend, luisterend, altijd vol goede moed en energie om er weer tegen aan te gaan, nu hoor ik de vogels niet meer fluiten, kan geen natuur meer ruiken. Waarom moet mij dit gebeuren!! Hartverscheurend veel pijn omdat ik weet dat dit de ware is, kan het niet loslaten, lukt me helemaal niet Ik realiseer nu dat er in mijn leven weinig plaats is geweest voor liefde, voor het grootste gedeelte te wijten aan mijzelf, altijd zoekende naar innerlijk geluk, innerlijk geluk wat is dat!!!??? Elkaar begrijpen zonder woorden!!! Het gaat niet zo zeer om het intieme en dan breed gezien, dat zou toch wel komen als een relatie goed voelt. Heb ik het gevoeld!!! Een soulmate, zielsverwant. Toen ik een paar weken terug de eerste stappen zette in een wandeltocht met iemand die ik totaal niet ken, na de eerste seconde, de eerste letter, wat een warme deken, o wat had ik graag 24 uur met haar gewandeld, het voelde zo vrij, zo kalm, zo rustig, dit is waar ik naar op zoek ben, mijn zielsverwant, mijn missende grote stuk in mijn leven, gevonden en toch weer los moet laten, Omdat het niet anders kan, mijn lot voor het leven Mijn gevoel.